நீண்ட ஆயுளுக்குரிய அறிவு வேண்டுமா அல்லது நிறைவான ஆயுள் வேண்டுமா?

(இந்த செய்தியை ஆடியோவா கேட்கவேண்டுமானால் https://www.jesusreigns.in/live என்கிற இந்த லிங்க்கை க்ளிக் செய்யவும்)

நாம் தீர்காயுசுள்ளவர்களாக வாழ்வது எப்படி என்று கண்டறிய பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் முயன்றும், அதற்கான யுக்திகள் பல கண்டுபிடித்துள்ளோமேதவிர நிறைவாழ்வு வாழ்ந்தபாடில்லை. வியாதி, வருத்தம் வேதனைதான் மிஞ்சியிருக்கிறது.

நம்மில் பெரும்பாலானோர் இளம் வயதிலேயே வாழ்க்கையை பறிகொடுத்து விடுகிறோம். நவீன காலத்தில் பலருக்கு அறுபது வயதை எட்டுவதே சாதனையாக இருக்கிறது. இதைத் தாண்டினவர்களும் நிம்மதியாக வாழ்வதில்லை; காலம் தள்ளுகிறோம். தள்ளாடுகிறோம். இத்தனைக்கும், தொழில்நுட்பமும் மருத்துவ வசதிகளும் உச்சத்தை எட்டின யுகத்தில் இருக்கிறோம்.

இனியாவது சாவற்ற வாழ்வு வாழ்வதற்கான வாய்ப்புகள் இருக்கிறதா? ஆர்டிஃபிசியல் இண்டெலிஜன்ஸ் என்கிற செயற்கை நுண்ணறிவு நமக்கு நம்பிக்கை ஊட்டியிருக்கிறதா? ஊஹும். இப்பொழுதுவரைக்கும் இல்லை. ஆர்டிஃபிசியல் இண்டெலிஜன்ஸ் என்பது பத்து தலைகள் அல்ல, பல்லாயிரம் மூளைகளின் அறிவாகும். ஆனால் இவ்வளவு அறிவும் இன்றுவரை உதவவில்லை. செத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்; சாகக் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறோம். மனுஷனுடைய முழு முதல் எதிரியே சாவுதான். காலனை யாராலும் இன்றுவரை வெல்ல முடியவே இல்லை.

அப்படியானால் தீர்காயுசுள்ளவர்களாக வாழ முடியாதா? சாகாவரம் நமக்கு யாருக்கும் இல்லையோ? முடிவில்லாத வாழ்வு சாத்தியம் இல்லையோ? கடவுள் மனிதனை இப்படி தவிக்க விடலாமா? கடவுள் என்று ஒருவர் இருந்தால் இந்த பரிதாப நிலைமையிலுள்ள நம்மை கண்டும் அமைதியாய் இருப்பது ஏன்? நம் எல்லோருடைய அங்கலாய்ப்பும் இதுதான்.

சரி, காரியத்தினுடைய மையத்துக்குப் வருவோம் வாருங்கள். சுகமான வாழ்வை குறுக்கிடும் இந்த மரணம் சம்பவிப்பது எதனால்? சாவும் வாழ்வும் பற்றிய உண்மையை எங்கே காணலாம்? யார் நமக்கு மெய்வழி காண்பிக்க இயலும்? வாழும்படியான உயிர் எங்கிருந்து வருகிறது? உயிரின் ஊற்றுக்கண் எது? ஆதாரம்தான் எது?

இக்கேள்விகளுக்கான பதிலைத்தான் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய் நம் அறிவியலாளர்களும் முனிவர்களும் அறிவுஜீவிகளும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். மருந்துகளையும் மதங்களையும் வாழ்க்கைக் கோட்பாடுகளையும் மனம்போல வகுத்துக்கொண்டுள்ளோம்; தீர்வோ கிடைத்தபாடில்லை. ஏன் தெரியுமா? அறிவை மட்டும் தேடுவதால்தான். வாழ்வையும் வாழும் திறனையும் தேடவே இல்லை.

அறிவு சொல்வது என்ன? நீ வாழ வேண்டுமா? இதை செய், இதை செய்யாதே; இது நியாயம், இது அநியாயம்; இதை உண், இதை உண்ணாதே; இப்படி வீடு கட்டு, இப்படி கட்டாதே; இந்த நாளில் நற்காரியங்கள் செய், மற்ற நாட்களில் இவைகளை தவிர்த்துவிடு; இவனுக்கு இவள்தான் பொருத்தம், இந்த ஜோடிப்பொருத்தம் சரியில்லை; இது சரி, இது தவறு; இதுதான் நன்மை, இது தீமை.

நல்லது கெட்டது வேறு; நன்மை தீமை என்பது வேறு. நல்லது கெட்டது மிருகங்களுக்கும் தெரியும். நன்மை தீமை நெடுங்காலத்துக்குரியது; உடலுக்கு மட்டுமல்ல, மனத்திற்கும் சம்பந்தப்பட்டது; மனம் உடைய தனிமனிதன் மட்டுமல்லாது சுற்றியிருக்கிற யாவரையும் யாவற்றையும் பாதிக்கக் கூடியது.

அறிவு இவைகளையும் செய்யச் சொல்கிறது – உலகப்பற்றுகள் அனைத்தையும் களைந்துவிடு; ஆசாபாசங்களை தவிர்த்துவிடு; கோயில் குளம் செல்; புனித யாத்திரை மேற்கொள்; கங்கையில் முங்கு; வேளாங்கன்னிக்கு அல்லது எருசலேமிற்கு போ; தானதர்மம் செய்; சமூக சேவையில் ஈடுபடு; உண்டியலில் பணம் போடு; யோகா பண்ணு; உயிர்களைக் கொல்லாதே; சைவ உணவு சாப்பிடு; மனிதநேயம் காண்பி; அப்பப்பா, அறிவினாலே மனுஷன் தனக்கென்று வகுத்துக்கொண்ட நியதிகள் எவ்வளவு, விதிகள் எத்தனை! இவ்விதிகளைப் பின்பற்றாதவர்களுடைய வாழ்க்கையில் விதி விளையாடிவிடுகிறது!
அறிவு நல்லதுகெட்டதையும் ஓரளவிற்கு நன்மை தீமையையும் வரையறுத்துக் காண்பிக்கும்; ஆனால் வாழ்வையும் நல்லதையும் நன்மையையும் தெரிந்துகொள்ளும் திறனையோ, கெட்டதையும் தீமையையும் வெறுக்கும் திறனையோ தராது.

அறிவுஜீவியாக இருந்த ஒருவர் சொல்கிறார்: நன்மை செய்யவேண்டும் என்கிற எண்ணம் என்னிடத்தில் இருக்கிறது; நன்மை செய்வதோ என்னிடத்தில் இல்லை! நான் விரும்புகிற நன்மையை செய்யாமல் விரும்பாத தீமையையே செய்கிறேன். நிர்பந்தமான மனுஷன் நான்; இந்த மரண சரீரத்திலிருந்து யார் என்னை விடுதலை செய்யக்கூடும்?

நாம் வாழ்வதற்குத் தேவை ஜீவன்தான். எப்படி வாழ்வது என்கிற அறிவு போதாது; நீடுழி வாழ்வதற்கு அவசியம் வாழும்திறன் தான்.

வாழ்வு என்பது அஃறிணை அல்ல. ஜீவன் என்பது ஒரு பொருள் அல்ல. ‘வாழ்வு’ என்பவர் உயர்திணையாக நம்முடைய வணக்கத்திற்கு உரியவராவார். ‘ஜீவன்’ என்கிறவர் நம்மை உண்டாக்கின ஈசன்தான். இவர்தான் மனு ஈசனாக மனுசர் நடுவில் வந்த கடவுள். இந்த அன்பே உருவான ஆதி பகவன்தான் இயேசு, ஈஸா, ஈஷா, ஈசுவர், ஈசுவரன் என்று மற்ற மொழிகளிலே அழைக்கப்படுகிறார்.

மனுக்குலத்தோராகிய நாமோ இந்த ஜீவனை புறக்கணித்துவிட்டிருக்கிறோம். நமக்கு விருப்பம்போல் தேவர்களையும் தேவிகளையும் / ஈசுவரிகளையும் உருவாக்கிக்கொண்டுள்ளோம். ஆழ்மனம் அல்லது ஆன்மா என்கிற ஆறாவது அறிவுள்ள மனுஷர் ஐந்தறிவோ அல்லது அதற்கும் குறைவான அறிவுடைய மிருகங்களையும் பறவைகளையும் ஊரும் பிராணிகளையும் கும்பிடுகிறோம். சில மனுஷர் தங்களையே இந்த ஈஷாவாகவும் ஸ்ரீமான்களாகவும் காண்பிக்க முற்பட்டு மற்ற மனுஷரிடத்திலிருந்து வணக்கங்களைப் பெற விரும்புகிறார்கள்.

இன்னொரு பக்கம், கடவுளே இல்லை என்கிற பகுத்தறிவுவாதிகள் தங்களைப் படைத்தவரை அவமதிக்கிறார்கள்.

இவ்வளவு மாயைகளின் நடுவே மெய்யானவர் இந்த ஜீவனானவர் மட்டுமே. நாமெல்லோருமே அந்த மெய் தேவனின் ஆளுகையின்கீழ் அடங்க மறுப்பதால்தான் மாற்றுவழியை தேடுகிறோம். அவரவர் தேடின வழியே பெரிதென்று நிலைநாட்ட மற்றவர்களை ஏளனம் செய்கிறோம்;அவமதிக்கிறோம்; வெறுக்கிறோம்; பகைக்கிறோம். அமைதியை நிலைநாட்ட நிறுவப்பட்ட மதங்களே வன்முறைக்கும் தீவிரவாதத்திற்கும் காரணமாக உள்ளன என்பது முரண்தானே?

முதல் மனிதனிலிருந்து இன்றுவரை நமக்கு உயிர் கொடுத்தவரே நம்மை உண்டாக்கிய ஜீவனாகிய இந்த ஈசன்தான். மனிதன் எவ்வளவு முயன்றும் உயிரை உண்டாக்கவோ, உயிர் போகாமல் காப்பாற்றவோ, போன உயிரை நிரந்தரமாக திரும்பக் கொண்டுவரவோ முடியாதவன்தான். இந்தக் கடவுள்தான் மனிதன் நீடூழி வாழ வழிகாட்டியவர். படைத்தவருக்குத்தானே படைப்பின் தன்மைகள் தெரியும்! மனிதன் தன் சுயஅறிவைச் சார்ந்து அல்ல ஜீவனாகிய இவரை அடைந்து வாழவே கடவுள் விரும்புகிறார். மனிதனுக்கு நன்மை தீமை இன்னது என்பதை இவர் வரையறுப்பது தான் பொருத்தமானது. ஏனென்றால் இவருக்குத்தான் முடிவு இன்னதென்பது துவக்கத்திலேயே தெரியுமாம்! நமக்கோ அடுத்த நொடி என்ன சம்பவிக்கும் என்பதே தெரியாதே! அதுமட்டுமல்ல, நன்மையை தெரிந்துகொள்ளவும் அந்த நன்மையை செய்வதற்கு வாழ்வின் திறனும் அருளுகிறவர் இவரேதான்.

சரி, அப்படியானால், அறிவை விடுவோம். இந்த ஜீவனை அடைவது எப்படி? இந்த வாழ்வையும், அதின் திறனையும் நான் என்னுடையதாக்கிக் கொள்வது எங்ஙனம்? இந்த ஜீவனானவர் சொல்வதுதான் என்ன? ‘மனுஷர் தீர்காயுசு உள்ளவர்களாக வாழ வழியும் நானே’. இவர் வழி காண்பிக்க அல்ல, வழியாகவே வந்தவர்.

நாம் என்றென்றும் வாழும்படியாய், இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் முன், தன்னுடைய உயிரையே இந்த மனுக்குலத்திற்கு தானமாய் தந்த தியாகராஜன் இவரே. இவருக்கு நாம் கீழ்ப்படிய மறுத்ததால்தான் நமக்கு இந்த வேதனைகளும் மரணமும். நமக்கு நாமே வருவித்துக்கொண்ட இந்த தண்டனையிலிருந்து நம்மை விடுவிக்க, அந்த தண்டனையை இவரே ஏற்றுக்கொண்டார். அன்பே உருவானவர் இவரல்லவா!

இன்று நாம் இந்த மெய்யானவரை நம்பி, மதம் மாறி அல்ல, மனம் திரும்பி இவரண்டை வந்தால், இவர் நம்முடைய பாவங்களையும் மீறுதல்களையும் மன்னித்து, நமக்கு பரிகாரமும் புண்ணியமும் அருளுவார். நம்மையே இவரிடம் அர்ப்பணித்தால், நம்மை தம்முடையவர்களாக்கிக்கொள்வார். தீர்க்காயுசு தரும்படியாக இவரிடம் நாம் வேண்டிக்கொண்டால், உயிர்த்தெழுதலும் ஜீவனுமான இவர் தன்னையே நமக்குத் தந்தருளுவார். நாம் ஜீவனை உடையவர்களாவோம். நன்மையையே செய்தும் தீமையை வெறுத்தும் வாழும் திறனை உடையவர்களாக, நிறைவான வாழ்வை இப்பூமியிலும், முடிவில்லா வாழ்வை மறுமையிலும் கொண்டு வாழ்வோம். இவ்வுடலில் மரித்தாலும், இவரைப்போலவே உயிர்த்தெழுவோம். மீண்டும் வருவேன் என்று வாக்கு பண்ணின இவர் நிச்சயம் வருவார். அவரோடு என்றென்றுமாய் வாழ்வோம். மெய் என்கிற இவர், வாக்குப் பண்ணினதை நிச்சயம் செய்து முடிப்பார். இவர் கடவுளல்லவா!

வழி, சத்தியம் ஜீவனுமான இந்த ஈசனைக்குறித்து மென்மேலும் அறிந்துகொள்ள, உங்கள் அருகே உள்ள அவரின் விசுவாசிகளை அணுகுங்கள். அல்லது, எங்களைக் கேளுங்கள். உங்களுக்கு உதவ நாங்கள் இருக்கிறோம்.